Περιγραφή
Ανάμικτα συναισθήματα προκάλεσε ο επίλογος της πολυετούς δίκης για μια υπόθεση που συντάραξε το πανελλήνιο: τη δίκη για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, τον Ιούλιο του 2018, που στοίχισε τη ζωή σε 104 ανθρώπους.
Μετά από επτά περίπου χρόνια, η υπόθεση εκδικάστηκε σε δεύτερο βαθμό και τελικά κρίθηκαν ένοχοι δέκα άνθρωποι, με τέσσερις από αυτούς να οδηγούνται στη φυλακή, καθώς η ποινή δεν είναι μετατρέψιμη. Πρόκειται για τους Σωτήρη Τερζούδη, τότε αρχηγό της Πυροσβεστικής, Βασίλη Ματθαιόπουλο (υπαρχηγός), Ιωάννη Φωστιέρη (επικεφαλής ΕΣΚΕ) και Ιωάννης Καπάκης (τότε ΓΓ Πολιτικής Προστασίας). Οι τέσσερις καταδικάστηκαν σε συνολική φυλάκιση 340 ετών, όμως η εκτιτέα ποινή είναι τα 5 έτη. Για τους υπόλοιπους έξι κατηγορούμενους η ποινή μετατράπηκε σε χρηματική (έναντι 10 ευρώ την ημέρα).
«Δικαίωση δεν υπάρχει, μόνο μια μικρή ηθική ικανοποίηση» – Οι αντιδράσεις των συγγενών των θυμάτων στο Μάτι
Οι συγγενείς των θυμάτων, οι επιζώντες και οι εγκαυματίες, εδώ και μήνες διαμαρτύρονταν για το κατηγορητήριο και θεωρούν ότι έπρεπε να υπάρχουν καταδίκες για κακουργηματικές πράξεις. Οι 10 ένοχοι ανακοινώθηκαν στις 3 Ιουνίου, ενώ μια ημέρα μετά, στις 4 Ιουνίου ήταν η ώρα των ποινών. Στο Εφετείο της Λουκάρεως έδωσαν άπαντες το «παρών».
Μεταξύ αυτών, ο Γιώργος Καΐρης που έχασε τη σύζυγό του, η Αθηνά Μουτάφη που έχασε τον 25χρονο Βίκτορα στη θάλασσα, η Βαρβάρα Βουκάκη – Φύτρου, που έχασε σύζυγο και δυο παιδιά. Όλοι ήταν εκεί.
«Έχω χάσει τη σύζυγό μου στις 23 Ιουλίου του 2018, στη δολοφονική ημέρα που έκανε το ελληνικό κράτος. Και θέλω να ζητήσω ένα συγγνώμη γιατί θεωρώ ότι το υπέρτατο ον, να το αποκαλέσω έτσι, είναι η γυναίκα πάνω στον πλανήτη μας. Θέλω να ζητήσω ένα συγγνώμη από τις μητέρες που μείναν πίσω και από κάποιους ανθρώπους που πραγματικά η ζωή τους έκλεισε» είπε με δάκρυα στα μάτια ο Γιώργος Καΐρης.
«Είμαι η Αθηνά Μουτάφη, μητέρα του 25χρονου Βίκτορα που έχασα στη θάλασσα.Σήμερα θα δω το παιδί μου στον ύπνο μου νομίζω, γιατί δεν τον έχω δει σχεδόν ποτέ. Με αυτή την απόφαση τραβήξανε το χαλί στους επόμενους» τόνισε η κυρία Μουτάφη.
Η Περσεφόνη Ζυγομαλά κολύμπησε πέντε ώρες και τελικά την έσωσαν Αιγύπτιοι ψαράδες. Μεταξύ αυτών που αρκέστηκε να πει ήταν η ευχή «να υπάρχουν άνθρωποι σαν τον κύριο Λιότσιο σε τέτοιες θέσεις και να μην ξανασυμβεί ποτέ ξανά αυτό, τέλος, τίποτα».
Η μητέρας της δήλωσε ότι «έχασα τη μητέρα μου την Ελένη Σιδέρη, τον σύζυγό μου Χρήστο Ζυγομαλά και παραλίγο την Περσεφόνη μου, η οποία κολύμπησε πέντε ώρες και τη σώσανε Αιγύπτιοι ψαράδες. Πού ήταν το λιμενικό;» αναρωτήθηκε.
Η Βαρβάρα Βουκάκη – Φύτρου τόνισε ότι «οι ψυχές των ανθρώπων μας δεν γυρίζουν πίσω. Έστω κι αυτό ήταν μια ηθική ικανοποίηση. Έτρεμα ολόκληρη (σ.ς:.όταν είδε τους κατηγορούμενους), ένιωθα ότι τα παιδιά μου, ο σύζυγός μου, και όλοι αυτοί που δεν ήταν σήμερα στην αίθουσα επειδή δεν είναι στη ζωή, ήταν εδώ στην αίθουσα και χειροκροτούσαν μαζί μας».
«Σήμερα αισθάνομαι ότι μετά από δύο χρόνια και επτά μήνες μπορώ να γυρίσω σπίτι μου και να μην αισθάνομαι την ανάγκη να πω στο παιδί μου να σηκωθεί να φύγει από αυτή τη χώρα» είπε ένας άλλος συγγενής.
Ο Νίκος Γιαννόπουλος, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων και Εγκαυματιών στο Μάτι σημείωσε ότι «δυστυχώς πλέον οι μισοί αθωωθήκανε. Για μας πάντα όλοι είναι ένοχοι, και αυτοί ακόμα που δεν κάθισαν στο εδώλιο που έπρεπε να καθίσουν».
Η πρόεδρος του Συλλόγου, εγκαυματίας στο Μάτι, Κάλλι Αναγνώστου υπογράμμισε ότι «κάθε ζωή μετράει και δεν πρέπει ποτέ να πηγαίνει χαμένη, και μάλιστα προκειμένου να κερδίζουν μικροπολιτικά παιχνίδια».
«Επτά χρόνια μας κοροϊδεύουν»
Η Ελένη Σιαπκαρά, μητέρα που έχασε την 35χρονη κόρη της στις φλόγες ξέσπασε βγαίνοντας από την αίθουσα:
«Γιατί; Τους εκλιπαρούσα να σηκώσουν το κεφάλι ψηλά και να βγάλουν μια απόφαση. Και να τους δικάσουν όλους. Αυτό θέλω, να απαλύνει η ψυχή μου, δεν θέλω τίποτε άλλο παιδιά μου. Βγήκα φώναξα [για τα ελαφρυντικά] για να φύγουν να πιαστούν χέρι χέρι όλοι να πάνε στη φυλακή μόνοι τους. Τους βλέπω και μου ανεβαίνει η πίεση. Είμαι με φάρμακα από το πρωί για να σταθώ στα πόδια μου. Και εγώ και ο γιος μου και ο άντρας μου. Έχουμε καταστραφεί ολοσχερώς στην οικογένεια»
Η χαροκαμένη γυναίκα είπε ότι «έχασα την κόρη μου 35 χρονών και μου άφησε 3,5 χρονών το παιδάκι της. Και μας δουλεύουν, μας κοροϊδεύουν, το καταλαβαίνετε; Και η Δούρου αθωώθηκε. Και ξέρετε τι μου είπε ότι “έχασα κι εγώ παιδί στην δικαιοσύνη”. […] Επτά χρόνια μας παιδεύουν. Το καταλαβαίνετε; Με ψυχοφάρμακα είμαστε. Για μια μέρα πήγε, τέσσερις η ώρα θα έφευγε. Δεν πήρε εντολή από κανέναν για να φύγει το παιδί μου. Και άφησε 3,5 χρονών το παιδάκι της και τη ζητάει κάθε μέρα».
Πηγή
