Περιγραφή
Στον ιερό βράχο του Αρείου Πάγου τελέστηκε χθες, Κυριακή, νωρίς το βράδυ, Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός σε ανάμνηση του κηρύγματος του Αποστόλου των Εθνών Παύλου προς τους Αθηναίους.
Στον Εσπερινό παρέστησαν συνοδικοί Μητροπολίτες, εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, ενώ την κυβέρνηση εκπροσώπησε η υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Σοφία Ζαχαράκη. Το «παρών» έδωσε ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας, καθώς και άλλοι βουλευτές, εκπρόσωποι σωμάτων ασφαλείας, φορέων κ.ά. Ο Εσπερινός τελείται στις 29 Ιουνίου καθώς είναι η ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.
Οι εορταστικές εκδηλώσεις ξεκίνησαν με μια πομπή που άρχισε στις 18:30 από τον ναό του Αγίου Δημητρίου του Λουμπαρδιάρη, στον λόφο Φιλοπάππου. Η πομπή πραγματοποιήθηκε υπό τους ήχους της μπάντας του Δήμου Αθηναίων και την ακολούθησε πλήθος πιστών, ως τον ιερό βράχο του Αρείου Πάγου -όπου τελέστηκε ο Εσπερινός. Κατά την πομπή έγινε και λιτανεία της εικόνας του Αποστόλου Παύλου, την οποία πιστοί προσκυνούσαν. Μετά το τέλος του Εσπερινού, δεκάδες πιστοί, παρά την ολισθηρότητα του βράχου του Αρείου Πάγου, προσέγγισαν το σημείο για να προσκυνήσουν τον σταυρό που τοποθετείται εκεί ως σύμβολο της χριστιανικής πίστης και της διδασκαλίας του Αποστόλου Παύλου.
Η ιστορία της ομιλίας του Απόστολου Παύλου στον Άρειο Πάγο
Η περίφημη ομιλία του Αποστόλου Παύλου στον Άρειο Πάγο αποτελεί ένα κομβικό σημείο στην εξάπλωση του Χριστιανισμού, όπως καταγράφεται με λεπτομέρεια στις Πράξεις των Αποστόλων. Το ιστορικό πλαίσιο βρίσκει τον Παύλο στην Αθήνα, μια πόλη που φημιζόταν για την πλούσια φιλοσοφική της κληρονομιά και την έντονη θρησκευτικότητά της.
Υπάρχουν διαφορετικές ερμηνείες σχετικά με τον ακριβή χαρακτήρα της παρουσίας του Παύλου στον Άρειο Πάγο. Κάποιοι μελετητές πιστεύουν ότι επρόκειτο για μια τυπική δίκη, η οποία τελικά απέρριψε την υπόθεσή του ως ασήμαντη λόγω της αναφοράς του στην ανάσταση των νεκρών. Αντίθετα, μια άλλη άποψη υποστηρίζει ότι δεν υπήρξε δίκη, αλλά ο Παύλος οδηγήθηκε εκεί για να ακουστεί από ένα κοινό που διψούσε για φιλοσοφικές συζητήσεις. Μια τρίτη προσέγγιση συνδυάζει τις δύο προηγούμενες, υποστηρίζοντας ότι ο Παύλος παρουσιάστηκε στο σώμα του Αρείου Πάγου για μια ακροαματική διαδικασία, ώστε οι άρχοντες να αξιολογήσουν αν το κήρυγμά του ενείχε πνευματικούς κινδύνους για τους Αθηναίους πολίτες.
Στην ομιλία του, ο Παύλος επέδειξε αξιοσημείωτη ρητορική ευελιξία, προσαρμόζοντας το μήνυμά του στο αθηναϊκό κοινό. Σε αντίθεση με τη συνήθη πρακτική του να αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη όταν μιλούσε σε Ιουδαίους, εδώ χρησιμοποίησε στοιχεία οικεία και σεβαστά στους Έλληνες. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αναφορά του στον βωμό του «αγνώστου Θεού», τον οποίο υποστήριξε ότι ήρθε να γνωστοποιήσει. Τόνισε ότι ο Θεός, ως Δημιουργός του κόσμου, δεν περιορίζεται σε ναούς και δεν χρειάζεται τις ανθρώπινες υπηρεσίες, ενώ η κατασκευή ειδώλων είναι ακατάλληλη. Αυτή η ιδέα, όπως σημείωσε ο Παύλος, συνάδει με τα λόγια του Στωικού ποιητή Αράτου. Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, δήλωσε ότι ο Θεός θα κρίνει τον κόσμο μέσω ενός άνδρα που ανέστησε από τους νεκρούς, μια αναφορά που προκάλεσε χλευαστικές αντιδράσεις σε ορισμένους ακροατές. Παρ’ όλα αυτά, η ομιλία του Παύλου είχε αποτέλεσμα: δύο ακροατές, ο δικαστής Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και η Δάμαρις, πείστηκαν και ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό. Σήμερα, η ιστορική αυτή ομιλία τιμάται με μια μπρούντζινη πλάκα που φέρει το κείμενό της, τοποθετημένη δίπλα στις λαξευτές σκάλες που οδηγούν στον επιβλητικό Άρειο Πάγο.
